Kontrast
Tekst

Pozytywna dyscyplina

Data publikacji
ndz., 03/05/2023 - 22:58
Autor/ka
Emilia Gałecka

Czym jest pozytywna dyscyplina?

Jest to metoda wychowawcza, która pomaga, rodzicom, w atmosferze szacunku i miłości wychowywać dzieci i budować z nimi dobre relacje. Pozytywna dyscyplina doskonale sprawdza się także w przedszkolu i szkole, co pokazuje doświadczenie wielu nauczycieli. Uczy ona współpracy z dziećmi. Wywodzi się z nurtu psychologii indywidualnej austriackiego psychoterapeuty Alfreda Adlera. Badacz ten jako jeden z pierwszych zainteresował się jednostką w szerszym kontekście społecznym i uważał, że każdy z nas ma jedno pragnienie - poczucie przynależności i tego, że jest ważny. 

Korzyści ze stosowania pozytywnej dyscypliny

Dzięki wdrożeniu tej metody wychowawczej rodzicom łatwiej:

-rozumieć ich dzieci,

-wspierać ich naturalny potencjał,

-w sposób skuteczny radzić sobie z codziennie przejawiającymi się trudnościami takimi jak: sprzątanie, ubieranie się, wychodzenie z domu itp.,

-wychowywać dzieci na mądrych, odpowiedzialnych, pewnych siebie, a jednocześnie wrażliwych dorosłych;

5 zasad pozytywnej dyscypliny

1. Przynależność i znaczenie

 Dzieci przez cały czas potrzebują wiedzieć i czuć, że są dla nas ważne. 

2.Uprzejmość i stanowczość

Bycie uprzejmym to wyraz szacunku dla dziecka, a stanowczość jest wyrazem szacunku dla samego siebie, a także umiejętność dostosowywania się do wymogów sytuacji. Jeśli pozbawimy uprzejmość stanowczości, spowodujemy nadmierną pobłażliwość, a gdy stanowczość z kolei pozbawimy uprzejmości, wyrazimy potrzebę kontrolowania sytuacji i pozbawimy dziecko szacunku. W przypadku napadu złości, np. w sklepie, gdy dziecko płacze, ponieważ nie chcemy kupić mu wypatrzonej zabawki, choć było uprzedzane, że tego nie uczynimy, warto powiedzieć: "widzę, że jest ci przykro, ponieważ nie mogę kupić ci tej zabawki, umawialiśmy się, że możemy na nią jedynie popatrzeć".

3.Myslenie długofalowe

Pozytywna dyscyplina zakłada rezygnację z systemu nagród i kar jako metody wychowawczej. Kary i nagrody dają szybki efekt, natomiast pozytywna dyscyplina proponuje pracę nad budowaniem relacji i wychowaniem w szacunku. Jest to strategia, która wymaga poświęcenia sporej dawki czasu i pracy, ale efekty są bardzo wartościowe i satysfakcjonujące dla członków rodziny. 

4. Nauka ważnych umiejętności społecznych i życiowych

Dzięki pozytywnej dyscyplinie pomagamy dzieciom wzrastać w szacunku do siebie i innych, nabywać umiejętności rozwiązywania problemów, słuchania potrzeb innych i komunikowania swoich oraz współpracy. Dzieci uczą się bycia pożytecznym w domu, w przedszkolu, szkole lub innych społecznościach, a także, jak bardzo ważny jest wkład każdej osoby we wspólne dobro.

5.Zachęcanie dzieci do odkrywania, jak bardzo są kompetentne i zdolne

Mimo że człowiek jest zwierzęciem stadnym, każdy na swój własny sposób wpływa na to, jak wygląda nasz świat i rzeczywistość. Będąc rodzicami, nie chcemy, aby nasze dzieci ślepo podążały za tym,  co mówią inni, ale aby ufały sobie i potrafiły podejmować niezależne od innych decyzje.

Pozytywna dyscyplina zachęca do budowania własnej siły i autonomii i do ich konstruktywnego wykorzystania, do wymyślania autonomicznych rozwiązań oraz do twórczego wykorzystania wszystkich posiadanych umiejętności i zasobów.

Pozytywna dyscyplina to tworzenie więzi i budowanie poczucia bezpieczeństwa - fundamentu dla każdego innego aspektu rozwoju i edukacji dziecka. To branie pod uwagę jego punktu widzenia. To wychowanie bez nagród i kar, skupiając się na rutynie i wewnętrznej motywacji dziecka. Warto zachęcać najmłodszych do podejmowania wysiłku, za każdym razem pamiętając, aby odpowiednio  go docenić. Z pewnością takie wychowanie zaowocuje i w przyszłości przyniesie dziecku mnóstwo korzyści.

Oprac. E. Gałecka

Literatura:

1. Jane Nelsen, Pozytywna dyscyplina

2. Jane Nelsen, Cheryl Erwin, Rosalyn Ann Duffy  Pozytywna dyscyplina dla przedszkolaków

3.Jane Nelsen, Kristina Bill,  Joy Marchese  Pozytywna dyscyplina dla zapracowanych                                         

  i ( przemęczonych) rodziców