Zabawy w grupie rówieśniczej do wykorzystania również w domu - rozładowujące napięcie emocjonalne u dzieci mające na celu wyciszenie, uspokojenie i wyzbycie się negatywnych emocji mające na celu wyobrażenie sobie co czuje druga osoba, gdy jest zła, wściekła, zdenerwowana i jak można jej pomóc.
1.Start rakiety
Dziecko zamienia się w rakietę, która za chwilę wystartuje w kosmiczną podróż.
Zaczynamy od uderzania dłonią w podłogę – najpierw lekko, a następnie coraz głośniej. Po uderzaniu dłonią klaszczemy, tupiemy nogami, coraz szybciej i głośniej. Dziecko może też zacząć od szumienia, naśladowania odgłosów rakiety wydając stopniowo coraz to głośniejsze dźwięki.
Rakieta startuje, dziecko wyskakuje wyciągając ręce ku górze i krąży po orbicie przez chwilę ( poruszając się po Sali ), po czym spokojnie ląduje – siada na dywanie i odpoczywa.
2. Pojedynek na dłonie
Do zabawy potrzebne są dwie osoby. Każda para siada naprzeciwko siebie, wyciąga dłonie i zaczyna się delikatnie przepychać, np. samymi palcami, kciukami lub całym ciałem z ramionami skrzyżowanymi na piersi.
3. Papierowa wojna
Stare gazety gnieciemy w kulki i obrzucamy się nimi nawzajem na dany sygnał. Zabawę można urozmaicić np. poprzez rzucanie tylko stopami, tylko na siedząco lub tylko lewą ręką. Najważniejsze by na początku zabawy wprowadzić zasadę, że nikomu nie można zrobić krzywdy.
4. Głaskanie jeża
Jedna osoba zwija się w kłębek, najeża się, jest urażona i wściekła. Dziecko musi pomóc jeżykowi otworzyć się, ale nie może go przełamać siłą. Może rozmawiać z jeżem, głaskać go, przekonywać do siebie. Po pewnym czasie dzieci zamieniają się miejscami. Drugie dziecko staje się jeżem.
5. Wściekły list
Dzieci na kartce papieru piszą dlaczego są złe – zdenerwowane, np. bo boli mnie ząb.
Następnie list składamy lub gnieciemy, drzemy na kawałki i wyrzucamy do kosza.
Pedagog specjalny
Katarzyna Kozłowska
6. Pudełko emocji
Dzieci siedzą w kręgu. Każdy po kolei przekazuje kolejno pudełko, w którym znajdują się etimotki określające różne stany emocjonalne – złość, gniew, zadowolenie, miłość, smutek, żal, itd. Dziecko ma za zadanie pokazać innym za pomocą gestu dany stan lub opisać go słowami.
7. Tytuł złości
Dzieci dobierają się w pary. Każde dziecko przywołuje w myślach jakąś sytuację, w której było bardzo złe, zastanawia się nad tytułem do tego wydarzenia i zapisuje go na kartce. Następnie dzieci zamieniają się swoimi kartkami, np.
Dziecko 1: „ autobus”
Dziecko 2: Maciek był zły ponieważ spóźnił się na autobus i nie dotarł na trening piłki nożnej.
8. Złości mnie
Każde dziecko wypisuje na kartce litery swojego imienia, jedną pod drugą i dopisuje do nich dowolny wyraz, który go złości, np.
M atematyka
O kropna pogoda
N iedokończona zabawa
I roniczne spojrzenie
K arny rzut w meczu
A „ a nie mówiłem…..”
9. Nadepnąć na odcisk
Dzieci dobierają się w pary i chwytają za ręce. Pomiędzy nimi leży kartka tzw. „ odcisk ”. Każde dziecko próbuje przeciągnąć swojego partnera na swoją stronę, tak aby musiał nadepnąć na „ odcisk ”.
10. Jestem dumny
Dzieci przypominają sobie coś pozytywnego – czego się nauczyły lub co zrobiły, z czego mogą być dumne, np. w danym tygodniu. Następnie siedząc w kole uzupełniają po kolei początek zdania: „ Jestem dumny z tego, że…..”